dinsdag 29 september 2009

Dag 3

Vandaag de 3e dag en we zijn nog vroeger wakker dan dag 2 (is dit een omgekeerde Jetlag?). 2 jaar geleden sliepen wij ook in dit hotel en zijn in contact gekomen met een receptionist Jose (spreek uit Ghoosee). Deze man kan hier zo als Stand-Up commedian aan de slag maar heeft er voor gekozen in een hotel te werken.

Deze man vertelde ons toen dat hij helemaal gek was van het Nederlandse voetbalteam. Niet omdat hij de sport zo leuk vindt (hij kijkt bijna nooit voetbal) niet omdat wij Nederlanders zo sympatiek zijn ;-) nee omdat hij de shirts zo mooi vindt :-S.

Nu hebben we natuurlijk onze voorbereidingen getroffen en een oranje voetbalshirt gekocht voor de beste man. We gaan naar beneden en komen bij de balie aan hij kijkt ons aan en ergens is herkenning. Dan heel langzaam.....Zijn jullie die mensen uit Nederland? BINGO!!!! GAAT U DOOR VOOR DE HOOFDPRIJS??? We overhandigen hem het shirt en Jose weet niet wat ie moet zeggen. Tranen schieten nog net niet in zijn ogen, hij begint te stotteren we krijgen een hand, Erica krijgt nog een zoen.

We babbelen verder tot de bus komt want vandaag staat Disney weer op het programma.
We besluiten naar de Hollywood studios te gaan (het voormalig MGM) We vragen nog aan de buschauffeur of hij toevallig onze zonnebril gevonden heeft maar hij weet van niks. We lopen de bus in en dan ineens hoor ik Erica HE!!! KIJK NOU!!! de zonnebril licht nog keurig op de stoel waar we gisteren op zaten op weg naar het hotel.

Intens tevreden zet ik mijn zonnebril op achter de zonwerende ramen van de bus en we gaan op weg naar het park.

In dit park is net een nieuwe attractie geopend. Het betreft een attractie waarin 3D, schieten en heel hard ronddraaien in een karretje gecombineerd worden. Hilarisch natuurlijk. Dit denkt alleen iedereen waardoor dus op het moment dat het park open gaat de storm mensen alsof de huishoudbeurs in Disneyworld is massaal naar de attractie rent om een zogenaamde fastpass te verkrijgen. Kinderen worden van moeders gesleurd, Shirts worden kapot getrokkken....

ok ik overdrijf.

Maar druk is het wel. Een fastpass is een systeem van Disney waardoor je in een kastje bij de desbetreffende attractie je toeganskaartje in moet stoppen. Hierdoor komt er een ander kaartje uit met een tijdsbestek van een uur. Dit voor een later moment voor de dag. Hier raken we aan de praat met een Amerikaans stel en we vragen ze waarom er zoveel kinderen rondlopen terwijl het volgens mij nergens vakantie is.

De Amerikaan schiet meteen in de verdediging en vertelt dat hij ook 2 kinderen heeft. Maar dat ze ze een dag van school houden. Ze krijgen volgens deze meneer dan wel nog steeds hun educatie omdat ze s'middags naar Epcot gaan en dit park staat in het teken van.....juist educatie. jaja zo lusten we er ook nog wel een paar denken we.

Vandaag is een bloedhete dag zonder wolken zonder regen. Dus het is zaak veel te drinken. Dit doen we met een veldfles die we in Nederland gekocht hebben en deze vullen we continu bij kraantjes die door het hele park staan. Als het middag is en we de nieuwe parade gezien hebben. Besluiten we voor de educatie ook nog even naar EPCOT te gaan. Hiervoor maken we gebruik van het super goed geregelde Disney-transport die continu bussen heeft rijden tussen de 4 parken.

Hier aangekomen doen we nog 2 attracties waarvan 1 in houdt dat je 40 minuten in een karretje mag zitten die je langs verschillende scenes voert. Uitgerust beginnen we aan de avond. We hebben inmiddels gezien dat de vuurwerkshow vanavond is en besluiten te blijven to 9 uur.

Maar dan moet er nog wel gegeten worden. In EPCOT is momenteel een festival aan de gang het zogenoemde Food & Wine Festival. Klinkt goed toch?

Dit betekend dat een stuk of 30 landen hun specialiteiten op het gebied van eten en drinken mogen aanbieden in kleine porties. Deze kosten tussen de 3 en de 5 dollar per stuk. Dus gaan we op pad om vanavond een soort van tapas te gaan eten van verschillende landen.

We eten een bladerdeeghapje met Spinazie en kaas in Griekenland, Lam uit Wellington, falafel uit Marroko en we sluiten het feestmaal af met een stuk Apfelstrudel uit Duitsland.

Hierna besluiten we nog een bootritje te maken in het paviljoen van Noorwegen. In de wachtrij van deze attractie hebben we 3 Amerikanen voor ons die denken dat wij geen Engels spreken en beginnen er vrolijk op los te roddelen. Ik hoor dit zo eens aan en besluit dat ik er niks aan doe omdat het geweldig is om te horen hoe Amerikanen over buitenlanders denken.

Hierna zoeken we een goed plaatsje op voor de vuurwerkshow die we nu dus voor de 3e keer bekijken 1 x in 2006 1 x in 2007 en nu dus. Het vuurwerk is geweldig en nog geweldiger iedereeen wordt verzocht te blijven zitten tijdens de show zodat iedereen het goed kan zien. Dit is een welkome regel voor onze voeten.

Na de show is het tijd om naar het hotel te gaan. Bij de bushalte aangekomen komt er een Engelse vrouw aangelopen die denk ik mijn gedachten kan lezen. Zodra ze aankomt laat ze zich tegen een hek aan lazeren en plaats te opmerking "MAY I DIE NOW?". My vote exactly.

We hijsen onszelf in de bus en 3 kwartier later komen we aan in het hotel (zal blij zijn als we Zaterdag die auto hebben)

Dit was het effetjes. Het verslag van vandaag schrijf ik morgen en nu gaan we SJOPPEN!!!

Groetjes,

Jeroen & Erica

1 opmerking:

  1. Hoi hoi,
    Wat een boffert ben je weer he Erica dat die Amerikanen zo eerlijk zijn hi hi.En... nog lekker gesjopt?? Jullie houden toch wel wat over he voor een souveniertje? ( geintje) Alhoewel hi hi. Wacht met smart op je volgende stuk erggg leuk Jeroen!
    Groetjes uit een zeer nat Delft.
    Els en Wim.
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor uw reactie!!!